(SeaPRwire) – MEREDITH, N.H. — Ketika lebih daripada 2 juta pelajar sekolah tinggi yang tamat belajar dari seluruh Amerika Syarikat menghabiskan keputusan mereka mengenai universiti mana yang akan mereka hadiri pada musim gugur ini, banyak daripada mereka menghadapi kos yang mengejutkan — dalam beberapa kes, sebanyak $95,000.
Beberapa kolej swasta — beberapa dianggap elit dan yang lain di tengah-tengah — telah melepasi ambang $90,000 untuk kali pertama tahun ini apabila mereka menetapkan kos tahunan untuk yuran pengajian, kos makan dan tinggal serta perbelanjaan lain. Bermakna keluarga kaya dengan tiga orang anak boleh mengharapkan untuk membelanjakan lebih daripada $1 juta sebelum anak bongsu mereka menamatkan ijazah empat tahun.
Tetapi harga tanda tidak memberitahu sebahagian cerita sahaja. Banyak kolej dengan wang amanah yang besar telah menjadi lebih memberi tumpuan dalam beberapa tahun kebelakangan ini untuk menjadikan pengajian mampu milik bagi pelajar yang tidak kaya. Keluarga berpendapatan rendah mungkin dikehendaki membayar hanya 10% kadar yang diiklankan dan, bagi sesetengah, menghadiri kolej swasta yang terpilih mungkin akan menjadi lebih murah berbanding institusi negeri.
“Sembilan puluh ribu dolar jelas adalah banyak wang, dan ia menarik perhatian orang, tentunya,” kata Phillip Levine, profesor ekonomi di Wellesley College berhampiran Boston. “Tetapi bagi kebanyakan orang, itu bukan berapa banyak yang akan mereka bayar. Kewujudan sistem bantuan kewangan yang sangat dermawan menurunkan kos itu secara mendadak.”
Wellesley adalah antara kolej di mana kos bagi pelajar kaya akan melepasi $90,000 untuk kali pertama pada musim gugur ini, dengan anggaran kos sebanyak $92,000. Tetapi institusi itu menekankan bahawa hampir 60% pelajarnya akan menerima bantuan kewangan, dan purata jumlah bantuan itu lebih daripada $62,000, mengurangkan kos mereka sebanyak dua pertiga.
Tetapi ramai pelajar prospektif tahun ini menghadapi kelewatan dan kebimbangan yang ketara dalam mendapat tahu berapa banyak bantuan yang akan ditawarkan oleh kolej-kolej disebabkan oleh masalah besar dengan pelancaran borang atas talian baharu Jabatan Pendidikan Amerika Syarikat yang sepatutnya memudahkan permohonan bantuan persekutuan. Banyak kolej bergantung kepada maklumat daripada borang itu untuk menentukan tawaran bantuan kewangan mereka kepada pelajar.
“Pelancaran itu telah menjadi kacau bilau dan bencana mutlak,” kata Mark Kantrowitz, pakar bantuan kewangan.
Selain kelewatan dan glitch berulang, katanya, terdapat juga masalah lain dengan sistem baharu termasuk keperluan yang lebih ketat untuk bukti pengenalan daripada ibu bapa, yang menghalang beribu-ribu ibu bapa yang layak tetapi tidak sah dokumen daripada memohon — walaupun anak-anak mereka adalah warganegara Amerika Syarikat dan layak menerima bantuan.
Kantrowitz berkata jika penurunan permohonan bantuan yang ketara di bawah sistem baharu berterusan, ia boleh menyebabkan penurunan penyertaan dan bahkan memaksa sesetengah institusi untuk ditutup.
Levine berkata penyelidikannya telah menunjukkan bahawa jumlah yang dibayar oleh pelajar berpendapatan rendah di institusi elit sebenarnya telah menurun dalam enam tahun kebelakangan ini. Tetapi dia bimbang bahawa kejutan harga akan menyekat sesetengah pelajar daripada memohon ke institusi seperti Wellesley.
“Orang harus membuat keputusan pendidikan berdasarkan kos sebenar yang perlu dibayar, bukan kos yang dirasakan,” kata Levine. “Masalahnya ialah harga tanda adalah nombor paling mudah diketahui. Ia mendapat perhatian paling banyak.”
Selain Wellesley, beberapa kolej lain dengan harga tanda melebihi $90,000 tahun ini termasuk University of Southern California pada $95,000, Harvey Mudd College di California pada $93,000, University of Pennsylvania pada $92,000, Brown University di Rhode Island pada $92,000, Dartmouth College di New Hampshire pada $91,000, dan Boston University pada $90,000.
Harvard University di Cambridge, Massachusetts, menetapkan kos penghadiran musim gugur ini sehingga $91,000, tetapi menekankan bahawa sumbangan purata ibu bapa hanyalah $13,000, dan hampir suku keluarga membayar sifar.
Harvard boleh membiayai program bantuan pelajar yang sangat dermawan kerana ia mempunyai wang amanah bernilai lebih daripada $50 bilion, yang terbesar mana-mana universiti.
Harga tanda tidak selalu membuat perbandingan epal dengan epal kerana sesetengah kolej termasuk kos seperti insurans kesihatan dan perbelanjaan perjalanan, manakala yang lain tidak. Dan beberapa kolej yang tahun lalu mempunyai harga tanda hampir $90,000, termasuk Universiti Columbia di New York dan Universiti Chicago, belum mendedahkan kos tahun ini yang dijangka.
Dalam analisis terbarunya, Lembaga Kolej menganggarkan kos purata yang diiklankan untuk kolej swasta tidak untung tahun lalu ialah $60,000, berbanding kira-kira $29,000 untuk pelajar di institusi awam negeri dan $47,000 di institusi awam luar negeri.
Kantrowitz berkata purata keperluan tidak dipenuhi untuk pelajar di kolej empat tahun ialah kira-kira $10,000 setahun.
“Jadi keluarga terpaksa meminjam wang itu atau mendapatkannya daripada sumber lain, dan itu di atas bahagian kos pengajian mereka,” katanya.
Jadi adakah pendidikan tinggi merupakan pelaburan yang baik?
Kantrowitz percaya jawapannya ialah ya, selagi pelajar meminjam dengan sederhana dan menamatkan pengajian mereka.
“Jika anda tamat dan anda tidak menanggung hutang yang gila, anda seharusnya dapat membayar hutang itu dalam tempoh masa yang munasabah,” kata Kantrowitz. “Tetapi jika anda keluar, anda mempunyai hutang tetapi tidak ijazah yang boleh membantu anda membayar hutang itu.”
Artikel ini disediakan oleh pembekal kandungan pihak ketiga. SeaPRwire (https://www.seaprwire.com/) tidak memberi sebarang waranti atau perwakilan berkaitan dengannya.
Sektor: Top Story, Berita Harian
SeaPRwire menyampaikan edaran siaran akhbar secara masa nyata untuk syarikat dan institusi, mencapai lebih daripada 6,500 kedai media, 86,000 penyunting dan wartawan, dan 3.5 juta desktop profesional di seluruh 90 negara. SeaPRwire menyokong pengedaran siaran akhbar dalam bahasa Inggeris, Korea, Jepun, Arab, Cina Ringkas, Cina Tradisional, Vietnam, Thai, Indonesia, Melayu, Jerman, Rusia, Perancis, Sepanyol, Portugis dan bahasa-bahasa lain.