Malaysian Buzz

(SeaPRwire) –   Secara formal, sidang kemuncak iklim PBB COP29 yang sedang berlangsung di Baku adalah perhimpunan kerajaan-kerajaan negara yang berunding mengenai jalan terbaik untuk menangani perubahan iklim. Dengan dasar iklim negara dan global menghadapi cabaran di tengah ketidakpastian politik, rundingan di sini telah membawa kepada perbincangan yang sukar tanpa hasil yang pasti.

Salah satu cara untuk mengatasi beberapa halangan adalah dengan memberi tumpuan kepada menangani perubahan iklim dari peringkat akar umbi—dari bandar-bandar yang mengurangkan jejak karbon mereka sendiri kepada aktivis akar umbi yang membuat perubahan di halaman belakang mereka. Pada 14 November COP29 TIME100 Talk di Baku, saya memandu perbincangan mengenai peranan perniagaan kecil dan sederhana (PKS) dalam usaha untuk menangani perubahan iklim. Kira-kira 90% perniagaan di dunia adalah PKS; firma-firma tersebut bertanggungjawab terhadap sebahagian besar pelepasan global. Tajuk berita di persimpangan perniagaan dan iklim sering memberi tumpuan kepada syarikat besar dengan nama isi rumah, tetapi untuk mencapai aspirasi iklim global, firma kecil perlu terlibat.

“Mereka adalah wira yang tidak diiktiraf,” kata Anila Gopal, ketua kelestarian global, jenama dan advokasi Timur Tengah di Unilever. “Kami mempunyai aspirasi global sebagai Unilever, yang ditetapkan secara global, tetapi sebenarnya pelaksanaan penyahkarbonan berlaku di peringkat tempatan.”

Bagi syarikat kecil yang terlibat, penyahkarbonan boleh memberi ganjaran. Ia membantu mereka mengakses pasaran baru kerana Eropah dan banyak pasaran Asia telah mula mengenakan keperluan kelestarian untuk produk yang diimport. Produk yang lebih hijau menarik minat pengguna yang mencari produk yang lestari juga. Dan usaha kelestarian menjadikan PKS lebih tahan terhadap risiko iklim seperti cuaca ekstrem.

Tetapi, meskipun ada kebaikannya, PKS juga menghadapi cabaran. Di terasnya ialah kewangan. Perniagaan kecil beroperasi dengan margin yang nipis, dan walaupun pelaburan yang agak kecil boleh meregangkan bajet. Sesetengah langkah mungkin menjimatkan wang dalam jangka panjang tetapi melibatkan kos pendahuluan yang tinggi. Lebih-lebih lagi, firma-firma ini sering kali kekurangan akses kepada kredit. Secara sejarah, perbincangan pembiayaan iklim sektor awam telah tertumpu pada peringkat negara atau global, dan pelaburan iklim sektor swasta kebanyakannya tertumpu kepada syarikat besar yang melakukan urus niaga besar.

Dan kemudian ada jurang maklumat. Banyak usahawan tidak mempunyai penglihatan tentang amalan terbaik untuk kelestarian—atau bahkan pengetahuan tentang iklim sama sekali. Mereka yang tahu mungkin mengenai permintaan terkini daripada pelanggan mereka. “Kita perlu melakukan lebih banyak,” kata Ellen Jackowski, ketua pegawai kelestarian di Mastercard. “Mereka memerlukan wang untuk dapat melabur, membina, dan bersedia.”

Dalam dewan rasmi COP29, beberapa delegasi sedang membincangkan PKS, dan mempertimbangkan cara untuk membantu mereka menjadi arus perdana dalam perbincangan dasar iklim. Tetapi kejayaan mereka memerlukan lebih daripada perbincangan di COP. Dan, sesungguhnya, penyelesaian telah mula muncul. Satu daripada Pertubuhan untuk Kerjasama dan Pembangunan Ekonomi (OECD) mengenal pasti pelbagai mekanisme—daripada pinjaman hijau kepada pembiayaan rantaian bekalan—yang dapat membantu memudahkan amalan hijau di PKS. Pasaran karbon dapat menghubungkan PKS dengan syarikat atau individu yang bersedia membayar firma untuk mengamalkan amalan yang lebih mampan.

Aadith Moorthy, pengasas dan Ketua Pegawai Eksekutif Boomitra, sebuah syarikat yang membantu petani mengurangkan karbon melalui pemulihan tanah, bekerja dengan PKS yang berkomunikasi dengan petani di seluruh dunia mengenai amalan mereka. Firma kecil mendapat sebahagian daripada kredit penyingkiran sambil memajukan amalan lestari. “Mereka tahu apa yang berfungsi,” katanya. “Mereka mempunyai pasukan di lapangan. Mereka adalah orang yang dipercayai dalam komuniti tersebut.”

Dalam panel tersebut, Hafsat Abiola, ketua iklim di Vital Voices Global Partnership, berkongsi bagaimana perniagaan bersaiz sederhana milik ibunya telah menyara keluarga ketika bapanya menghadapi penganiayaan politik dan akhirnya membolehkan ibunya menjadi penganjur yang berpengaruh bagi pekerja minyak negara. Sekarang, Abiola sedang melatih usahawan wanita di Afrika. “Apabila saya melihat usahawan wanita Afrika, saya tidak melihat penjual kecil sabun Dove,” katanya. “Saya melihat benih transformasi dan perubahan di Afrika.”

Kisah Abiola, dan memang keseluruhan perbincangan, memberikan peringatan tentang cara untuk membuat perubahan dari bawah ke atas, walaupun dalam keadaan yang paling sukar.

Think Local, Act Global: Supporting SMEs in the Climate Transition was presented by Mastercard.