Malaysian Buzz

(SeaPRwire) –   Jauh di orbit geosynchronous, sebuah satelit Rusia bergerak melalui angkasa lepas. Cosmos 2533 direka untuk membawa muatan nuklear yang boleh menyebabkan kebanyakan satelit tidak boleh digunakan. Sementara itu, China melabur dalam membangunkan keupayaan angkasa lepas yang canggih, termasuk senjata anti-satelit.

Senjata ini, yang dikenali sebagai ASAT, boleh mengubah kehidupan moden di Bumi seperti yang kita tahu—mengancam GPS, ramalan cuaca, perisikan geospatial, dan banyak lagi. Juga yang dipertaruhkan ialah yang berkembang pesat yang bergantung pada akses terbuka dan percuma ke angkasa lepas.

Prinsip-prinsip ruang angkasa yang bebas, terbuka dan aman termaktub dalam Perjanjian Angkasa Lepas 1967, yang telah disahkan oleh semua kuasa angkasa lepas utama, termasuk A.S., Rusia dan China. A.S. telah berusaha untuk membina perjanjian penting itu apabila ia melancarkan Artemis Accords pada tahun 2020, yang setakat ini telah menandatanganinya. Tetapi keengganan Rusia dan China untuk turut serta—bersama-sama resolusi Majlis Keselamatan PBB yang pertama mengenai angkasa lepas, yang mengutuk penempatan senjata pemusnah besar-besaran di orbit—adalah isyarat yang pasti bahawa pendekatan baharu diperlukan.

Itulah sebabnya tiba masanya untuk A.S. memimpin pakatan tentera baharu—Artemis Alliance, atau Allied Space Forces—untuk melakukan perkara itu.

Cita-cita angkasa lepas China adalah bersifat hegemoni dan hampir tidak terhad. “Untuk meneroka kosmos yang luas, membangunkan industri angkasa lepas, dan membina China menjadi kuasa angkasa lepas adalah impian abadi kita,” kata Xi Jinping dalam . Menurut Pentagon, Beijing telah menumpukan “” kepada semua aspek program angkasa lepasnya, termasuk senjata anti-angkasa.

Rusia, yang telah mengkanibal program angkasa lepasnya untuk alat ganti peluru berpandu, masih mengekalkan kepentingan dalam angkasa lepas. Tetapi dengan ujian senjata angkasa lepas yang di atas International Space Station pada tahun 2021 dan pelancaran seterusnya Cosmos 2553 pada tahun 2022, serta yang berkebolehan menyerang sebagai satelit kerajaan A.S. pada tahun 2024, Moscow nampaknya telah beralih ke arah pemikiran apokaliptik: jika ia tidak boleh mengawal angkasa lepas, tiada siapa pun patut.

Artemis Alliance tidak seharusnya, sudah tentu, menggantikan Perjanjian Angkasa Lepas. Sebaliknya, pakatan pertahanan akan menjadi gabungan negara-negara yang sehaluan yang matlamatnya adalah untuk menegakkan penggunaan angkasa lepas secara aman. Akhirnya, Artemis Alliance akan menambah kredibiliti yang penting kepada norma dan prinsip kuasa lembut yang dibentuk oleh perjanjian 1967, pada dasarnya memberikannya “gigi.”

Perikatan itu akan berusaha untuk menghalang dan mengalahkan keupayaan angkasa lepas yang ofensif, mengutuk sebarang percubaan untuk menjadikan angkasa lepas tidak boleh digunakan dalam forum antarabangsa, dan mengenakan pelanggaran ketara yang termasuk sekatan—daripada kawalan eksport pada tahap rendah hingga tindakan ketenteraan pada tahap tinggi.

Ia akan terdiri daripada A.S. dan negara-negara yang mesra yang mempunyai keupayaan angkasa lepas yang mana Washington sudah mempunyai perjanjian pertahanan timbal balik, seperti Australia, Kanada, Perancis, Jepun, New Zealand, Korea Selatan dan U.K. Matlamat jangka panjang adalah untuk mengembangkan keahlian kepada rakan kongsi angkasa lepas yang baru muncul yang belum mempunyai perjanjian pertahanan timbal balik dengan A.S., seperti India, Arab Saudi dan UAE.

Pakatan sedemikian juga akan sejajar dengan 2020 yang dikeluarkan oleh Pentadbiran Trump dalam penggal pertamanya, dan yang menyatakan bahawa A.S. akan “mengukuhkan pencegahan dan memberi jaminan kepada sekutu dan rakan kongsi tentang komitmennya untuk memelihara keselamatan, kestabilan, keselamatan, dan kemampanan jangka panjang aktiviti angkasa lepas.” Pakatan adalah mekanisme yang paling berkuasa dan berkesan untuk memastikan A.S. mempunyai keupayaan untuk mencipta dan membentuk norma—mekanisme yang lebih berkuasa daripada perjanjian.

Sudah tentu, sesetengah negara mungkin teragak-agak untuk menyelaraskan aktiviti angkasa lepas awam dengan pakatan tentera. Bagi kebanyakan orang, angkasa lepas melambangkan aspirasi berani penyelidikan dan penerokaan saintifik—bukan peperangan. Kemungkinan akan ada kebimbangan bahawa menyertai pakatan tentera akan bercanggah dengan semangat Perjanjian Angkasa Lepas.

Namun, U.S. Navy meningkatkan usahanya untuk memastikan kelancaran perdagangan di bawah U.N. Convention on the Law of the Sea (UNCLOS). Oleh itu, Artemis Alliance dijustifikasikan sebagai mekanisme penguatkuasaan yang diperlukan. Dan tidak seperti UNCLOS, Senat A.S. mengesahkan Perjanjian Angkasa Lepas, yang menjadikannya mengikat dari segi undang-undang di Amerika.

Ancaman hari ini adalah kinetik dan ofensif, bukan hanya ideologi. Menurut , China sedang membangunkan senjata anti-angkasa dengan pesat “seperti peluru berpandu anti-satelit pendakian langsung, laser dan penyekat” dan mendedahkan pada tahun 2024 “senjata gelombang mikro baharu yang boleh menyasarkan satelit.” Sementara itu, Rusia telah mengisytiharkan satelit tentera sebagai sasaran yang sah dan sudah pada tahun 2025 menggunakan senjata elektronik untuk menyebabkan “lencongan penerbangan dan ketidaktepatan Sistem Kedudukan Global.” Mengabaikan ancaman ini dan hanya bergantung pada norma sedia ada untuk perlindungan bukanlah langkah balas yang berkesan.

A.S. dan sekutunya memerlukan lebih daripada sekadar kata-kata pada peringkat ini. Mereka memerlukan keupayaan untuk meningkatkan tangga eskalasi untuk mengambil tindakan ketenteraan pertahanan di Bumi sebelum musuh mengambil tindakan ketenteraan yang dahsyat di angkasa lepas.

Angkasa lepas bukanlah kemewahan—ia adalah keperluan. Artemis Alliance ialah langkah logik seterusnya dalam menjamin persekitaran angkasa lepas yang terbuka, bebas dan selamat.