Malaysian Buzz

(SeaPRwire) –   Recep Tayyip Erdoğan ialah seorang individu yang berpengaruh. Lebih daripada 20 tahun, sebagai Perdana Menteri dan kemudian sebagai Presidennya, beliau telah menempuh pelbagai krisis yang boleh menamatkan kerjaya pemimpin yang paling bijak dan tabah sekalipun: krisis ekonomi, rampasan kuasa yang gagal, ketibaan berjuta-juta pelarian, serangan pengganas, tuduhan rasuah, protes besar-besaran, kecaman dan tekanan antarabangsa, dan pandemik.

Erdoğan sentiasa seorang populis yang bijak yang memahami kepentingan menjalin hubungan baik dengan rakan dan musuh. Terdapat sedikit contoh yang lebih kuat di pentas dunia tentang seorang pemimpin yang tidak melihat pakatan atau pesaing kekal, hanya keperluan yang tidak pernah berubah untuk memenangi pilihan raya seterusnya. Dan dengan melemahkan banyak institusi negara bebas Turki—tentera, mahkamah, dan media—beliau telah mengumpul kuasa yang besar walaupun pada masa popularitinya sangat dipersoalkan.

Selepas mengalami kekalahan dalam pilihan raya tempatan pada bulan Mac untuk parti pemerintah Justice and Development (AK) beliau, Erdoğan mengambil langkah ke belakang untuk memproses kekalahannya. Mungkin sudah tiba masanya, katanya, untuk menjalin semula hubungan yang tegang. Walaupun beliau telah bertahun-tahun menghina minoriti Kurdish untuk membentuk pakatan yang berguna dengan Parti Pergerakan Nasionalis (MHP) yang jauh kanan, Erdoğan kini mencuba untuk berdamai dengan pemberontakan Kurdish di tenggara Turki. Beliau kini mencadangkan rundingan dengan Özgür Özel, pemimpin Parti Rakyat Republik (CHP), sebuah parti sayap kiri tengah. Beliau telah berbaik dengan Amerika Syarikat untuk meningkatkan hubungan yang bernilai ekonomi dengan Amerika Syarikat. Beliau juga menggunakan dasar-dasar politik untuk cuba mengawal inflasi. Sekali lagi, pemimpin lama Turki itu terbukti cukup tidak dapat diramal untuk mengecewakan pihak pembangkang yang mencari kelemahan.

Tetapi Erdoğan mempunyai masalah praktikal: perlembagaan Turki hanya membenarkan Presiden dua penggal. Beliau mempunyai masa untuk mencari penyelesaian, kerana pilihan raya presiden seterusnya di Turki adalah jauh lagi. Beliau mempunyai dua pilihan untuk cuba mengekalkan kuasa selepas tarikh itu. Yang pertama ialah untuk mendesak parlimen supaya mengadakan pilihan raya awal, yang akan membolehkan beliau bertanding sekali lagi sebelum tamatnya penggalnya sekarang. Yang kedua ialah untuk mengubah perlembagaan negara.

Keutamaan Erdoğan ialah menulis semula perlembagaan. Itu adalah pendekatan yang telah beliau lakukan pada tahun 2017 apabila beliau menolak perubahan perlembagaan yang mengubah Turki daripada sistem parlimen kepada republik presiden, mengukuhkan cengkaman kuasanya. Beliau akan menjual perubahan itu kepada pengundi sebagai permulaan yang baru daripada masa lalu yang bermasalah, yang membolehkan beliau terus memimpin Republik Turki ke arah masa depan yang lebih cerah. Tidak berpuas hati untuk menghapuskan had penggal, beliau juga berharap untuk memudahkan kemenangan penggal ketiga dengan membenarkan calon dipilih tanpa majoriti undi sekiranya berlaku pilihan raya pusingan kedua.

Tetapi beliau menghadapi halangan. Pakatannya dengan MHP tidak menawarkan hampir bilangan kerusi parlimen untuk mengadakan referendum perlembagaan, apatah lagi untuk membuat perubahan yang dikehendaki tanpa referendum. Inilah sebabnya, walaupun CHP menentang seruan Erdoğan untuk perkongsian baharu, beliau sekali lagi mendekati pemimpin yang menyokongnya pada awal kerjayanya dengan tawaran untuk menjadi pengantara. Sokongan daripada Parti Kesaksamaan dan Demokrasi Rakyat (DEM) yang pro-Kurdish mungkin memberikan beliau undi yang mencukupi untuk referendum.

Tidak ada jaminan rancangan ini boleh berjaya. Membuat perjanjian dengan Abdullah Öcalan, pemimpin Parti Pekerja Kurdistan (PKK) yang dipenjarakan, tidak akan dengan sendirinya menamatkan pemberontakan Kurdish selama 40 tahun—dan apa-apa perjanjian yang beliau buat dengan kumpulan pemimpin Kurdish yang lebih luas akan tetap bergantung pada satu serangan pengganas untuk merosakkan rancangan Erdoğan.

Apa sahaja strategi yang beliau pilih, terdapat satu perkara yang tetap dalam politik Turki: Jangan sekali-kali bertaruh menentang ahli taktik politik utama negara itu.